Elif Ana keramet sahibi, geleceği önceden sezen ermiş bir kadındır. Daha çocukken bile evden kaçar, günlerce dağlarda, mağaralarda yaşarmış. Alevilikte “analık-dedelik” kan bağı ile aktarılır ama Elif Ana o soy ağacından olmamasına rağmen “analık” ünvanını almış birisidir. Ömrü boyunca herkese iyilik yapan biridir. Öyle ki çevresinde iyilik meleği olarak isimlendirilir. Darda olan, hastalığı olan, iç sıkıntısı olan, çocuğu olmayan Elif Ana’nın yanına koşar. Elif Ana da onlara şifa olur. Ne var ki herkese iyilik yapan bu kadın ömrünün sonunda dünyanın en büyük kötülüğünü görür.